Marau

Vun Wikipedia
(Nochgschiggd worre vun Marau)
Marau

Marau
Syschdematik
Ordnung: Libbebliedeardische (Lamiales)
Familje: Libbebliedler (Lamiaceae)
Unnerfamilje: Nepetoidae
Tribus: Mentheae
Gaddung: Doscht (Origanum)
Biologischi Nomenklatur
Origanum majorana

L.

Marau (Origanum majorana) is e Plonzeart wu zu de Libbebliedla kärt un e Gewerzplonz is.

Plonzebeschraiwung[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

De Marau dud als Art Strauch wachse un konn ugfähr Kniehoch wärre (vun ebba wu Knie 80 cm iwamm Bode hot). Di vierkandische, dinne un robuschde Schdengl sin schdark verzwaigt un monschmol rätlisch iwwerzore. Di hellrode bis waiße kläne Bliede hogge als Schoiähre in de Achsle vun Deggblädder un gehe vum Juli bis-m Sebdember uff. Di ganz Plonz hot n kräfdische Geruch.

Herkunft un Verwendung[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

De wilde Marau kummt aus da Tirkai un vun Zyban. Schun seid-m 16. Johrhunnert weeß ma-n bai uns zu schetze. Mid dem Gewerz dud ma Grumbeere abschmegge odda im Saumache hot mas ah drin un in faschd alle Wärschd – ä Pälza Lewwerworschd ohne Marau duds ned gewwe.

Zur Verwendung als Gewerz trigglt ma di ganze Schdengl mitsamt de Blädder, Knoschbe un Bliede.

Außadäm wärd Marau als Hailplonz gnuzd. Vor allem bai Verdauungsprobleme hot er sisch bewehrt un wirkt ginschdisch uf Maare, Darm un Gall. Danewe verwendt ma-n als Salb gege de Schnubbe, grad aa bai Saigling, un bai Nerveschmerze un Verrenggunge.

Rheifränggische Nome fär di Plonz[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Maaerun, Mairan, Mairõ, Mairon, Mairun, Majeraan, Majeraun, Majeron, Majerun, Majoran, Mara, Maran, Marau, Maraun, Märaun, Maråu, Marou, Marun, Moraun, Mirrau, Kischekraut, Worschtkraut[1]

Quelle[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Indernetsaide[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Oinzlnochwais[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

  1. Pälzisches Wärterbuch; Hessisches Wärterbuch, Bånd 4, Ku – R, 1985; Badisches Wärterbuch