Wurfholz

Vun Wikipedia
Dialegd: Schbaimarisch
Produkte vun Aborigines; vun links: Woomera, Wurfholz fer die Jachd, zurickkehrender Bumerang
Im alde Ägypde sin Wurfhelzer fer die Vocheljachd oigesdzt worre.

Des Wurfholz is vermutlisch die älschd Waffe vun Wildbeuter. Außer bei Mensche is ach bei Affe beobachd worre, das se vun Beem herab Stöck odder harde Früschdee uf herannohende Raubdiere, z. B. Leoparde, gschmisse hen. Dehalb werd angenumme, dass des Wurfholz noch älder is als de Speer (also en wenigschdens an enere Said ongschärfde Stock).

Allgemoin[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Des Wurfholz, urspringlisch also e Abwehrwaff odder zum Herunnerschlache vun ned erkledderbare Früchde un Niss genudzt, is irschendwann ach als Jagdwaff genudzt worre.

Es war wohl zunägschd nur fer schwaches Wild geeischnet. Dess sisch im Fluch drehende Holz konnt z. B. dursch soi beim Uftreffe abgegeweni Wucht en Vochel betäuwe (Trefferzone Kopp) odder beim Treffe an de Flischel dursch voriwwergehendi Lähmung odder des Bresche vun Knoche des Wegfliesche verhinnern un so die Beute sischere. Is ach die Trefferwirkung vum Wurfholz geringer als die vum Speer, so isch die Trefferzone vum sisch drehenden Stockes daitlisch greßer als die vum Speer, en große Vordel bei klenere Ziele wie Vöschel.

De Wurfspeer mit soine durchbohrenden Wirkung ermeglischte dann ach greßeres Wildes zu erlesche. Diese bsondere Verwendung isch wohl efach beim Werfen entdeckt worre. Im Jungpaläolithikum ist die Wucht un Raischwaid vum Speere dursch die Erfindung vun de Speerschlaider weider gsteigert worre.

Auschdralie[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Des nur in ennere vun de viele Sproche vun de Uroiwohner vun Auschdralie, de Aborigines, verwendete Wort Bumerang bezaischnet dort des eifache Wurfholz fer die Jachd (Jachdbumerang), net des zurickkehrende Wurfholz (Schportbumerang), fer des nun in europäische Sproche des Word „Bumerang“ verwendt werd. Der konnt bis 2 kg schwer un 1,30 m lang soi.

Geibte Werfer kennen en Jachdbumerang bis zu 100 m weit schmeisse. Diese Jachdbumerangs, genannd Kylies,sin vun denne australische Uroiwohner ach als Grabschdock oder Keule verwendt worre.

Die Zaischnung vun em Wurfstock als Urschrprung vum Buchschdab P?[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

Proto-semidischer Wurfstock Phönizisches Pe Frühgriechisches Pi Klassisch-Griechisches Pi Etruskisches P Ladeinisches P
Proto-semidischer
Wurfstock
Phönizisches Pe Frühgriechisches Pi Klassisch-Griechisches Pi Etruskisches P Ladeinisches P

Die Friehform vum Buchstab P im Proto-Semidische Alphabet is meglicherweis des Symbol fer en Wurfstock. Allerdings isch dieses Ausgangssymbol in de Literadur nur zum Deel akzeptiert, mansche Quelle gewwen ken Ausgangssymbol on. Sischer is, dass im Phönizische Alphabet en Buchstabe mit dem Name Pe (Mund) exischdiert, der dem proto-semitische Wurfstock ähnelt un die Form vum ennre noch links offene Schleif hot. De Laudwert vum Pe war bei de Phöniziern [p].

Literadur[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

  • Felix von Luschan: Das Wurfholz in Heu-Holland und in Oceanien. In: Festschrift für Adolf Bastian zum 70. Geburtstage am 26. Juni 1896. Reimer, Berlin 1896, S. 131–155.
  • Thomas Stehrenberger: Ein Wurfholz aus der neolithischen Siedlung Arbon in: Archäologie in der Schweiz, Bd. 20 (1997), Heft 2, S. 54–56, ISSN 0255-9005.

Weblinks[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]