Esperanto

Vun Wikipedia
(Nochgschiggd worre vun Eschberando)
Esperanto
Brojegdaudor Ludwik Lejzer Zamenhof
Joa vun de Vaeffendlischung 1887
Schbrescha Ä paa dausend Muddaschbroochla;[1] vaschiedene Schedzunge fa Eschberando als Zwedschbrooch, z. B. 500.000[2] un 2 Millione.[3]
Schbroochlischi
Oideelung
B'sondahaide Subschdondive, Adjegdive, Werbe un
abg'laidede Adwerbije sin on
karagdarisdische Endunge eakennba.
Schbroochkode
ISO 639-1:

eo

ISO 639-2:

epo

ISO 639-3:

epo

Symbole
Eschberandoflagg Jubileumssimbol
Esperanto-Flagge Esperanto-Ei
Tegschdbroob
La akcento estas sur la antaŭlasta silabo. La kernon de la silabo formas vokalo. Vokaloj ludas grandan rolon en la ritmo de la parolo. Substantivoj finiĝas per -o, adjektivoj per -a. La signo de la pluralo estas -j. La pluralo de „lasta vorto“ estas „lastaj vortoj“.

Esperanto is ä Sprooch, abba onnerschd wies pälzische ned ä normali Sprooch, sunnern ä konschtruirti Sprooch unn Plonsprooch. Des heeßt, sie hot sich ned zufällisch endwiggeld, sunnern is erfunne worre, nämlisch vum Ludwik Lejzer Zamenhof. Ea hot im Joa 1887 ä Broschier midde Grundlooge vun derer Sprooch veaäffentlischt. Trotz ollem is Esperanto ä läbändischi Sprooch, wu sisch weidaendwiggeln dudd. Dea Zweck vumm Esperanto is ä Sprooch zu hawwe, die leecht zu erlerne iss unn das kee onneri Sprooch bevorzucht oddah benochteilischt werd. Heit dun zwische 500.000 unn zwe Millione Lait uff der gonze Weld Esperanto babble, davunn en paar dausend als Muddasprooch.

Sproochbaischbiil[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

  • Saluton! - Hallo!
  • Kiel vi fartas? - Wie geht's da?
  • Mi fartas bone. - Mia geht's gud.
  • Mi fartas malbone. - Mia geht's schlescht.
  • Kio estas tio? - Was issn des?

Im Eschberando gibt's kee Konjugation:

  • Mi estas - Isch bin
  • vi estas - du bischd/ia seid
  • li estas - er iss
  • ŝi estas - sie iss
  • oni estas - man iss
  • ĝi estas - es iss
  • ni estas - wia sinn
  • ili estas - sie sinn

Websaide[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

 Commons: Esperanto – Sammlung vun Bilder, Video un Audiodataie

Fußnote[Schaffe | Om Gwelltegschd schaffe]

  1. Harald Haarmann: Kleines Lexikon der Sprachen. Von Albanisch bis Zulu. Beck Verlag, München 2001 (S. 115–116): Zidaad:Esperanto wird „auch von etlichen tausend Menschen in der Welt (z. B. in Ungarn, Österreich, Bulgarien, Japan, USA) als Muttersprache erlernt“. „Inzwischen gibt es Muttersprachler der zweiten und sogar dritten Generation.“ Online bai fischer-zim.ch.
  2. Detlev Blanke: Internationale Plansprachen. Berlin 1985, S. 289
  3. ethnologue.com